Recensies

Uit de Cd-hoestekst van Justus van Oel (cabaretier) ooit fluitist bij de Benonies :

“…… En nu, jaren later hoor ik ze weer terug, de onverslaanbare Benonies. Wat zijn ze goed geworden. Arrangementen om je vingers bij af te likken. Hardnekkig origineel gebleven in hun repertoirekeus en bezetting. Hun genre is niet de muziek maar de manier van spelen.
’t Is vrolijkheid met een gedachte er achter. Soms ironisch, maar altijd warm.
Van dorpsfanfare-speelt-symfonieorkest tot altsax-zingt-salsa. De onsterfelijke Benonies, dus. Straatmuziek die niet van de straat is. Kunst en cultuur die kroegen en bruiloften met glans overleeft.”

Uit de recentie van Kester Freriks, NRC Handelsblad, bij het uitkomen van de CD Milano van de Benonies :

“……..Wie herinnert zich niet de onvergetelijke muziek uit La Strada of de dreigend-melancholieke filmmuziek van Nino Rota uit The Godfather ? Het is deze muziek die De Benonies brengen. Feestelijk, ongecompliceerd, perfect van timing en meeslepend van ritme.
Het hoogtepunt van de CD is, naar mijn smaak, Le Manine di Primavera van Rota. Prachtig hoe de blaassectie (met een zuivere klarinet) geleidelijk aanzwelt, begeleid door slagwerk en gitaar. Totdat de zorgvuldig opgebouwde melodielijnen in een steeds sneller tempo dreigen te exploderen. Een CD om talloze malen te draaien en vooral de talrijke traditionals te leren kennen, met beelden van het Diepe Zuiden voor ogen.”